40
Xxxxxxxx
40
Xxxxxxxxxxx
Dies und das auf Halterner Platt
Wann ick fröhmuorns lossföehr, üm friske Brötkes för mien
Fröehstüeck te haalen, dann kümp mi manksen all een utwärdigen
Verkoopswagen up veer Räder inne Möete. De baut sick dann up
den grooten lierigen Platz forts tiegen den Brötkesladen up un
mäck siene Klappe wiet loss. De van den Wagen mein ick. Ümmer
dunnerdaggs staiht he dann den leiwen langen Dagg lang dao un
verkö män een Produkt, süss nicks, bloß Grillhähnkes. Und at all
muorns üm half acht!
Nu mögg ick mi gar keene Gedanken dao drümmaaken,we muorns
to düsse unchristlicke Tied Grillhähnkes kö un womüöglick all
ätt, aowwer et schinnt een gued Geschäft te sien. Egaol to wecke
Dagestied ick dann an düssen Platz vörbie kuom, ümmer staoht
dao Lüe vör den Verkoopswagen, we sick dao met halwe o ganze
Flattermänner indeckt. De driägt o föehrt se dann in Tuten nao
Huus. Ennigen hä t wull wahne Smacht, küent et daorüm nich
a wochten un haut sick de Hähnkesbollen forts an Ort un Stiär
rin. Sotesäggen midden up de Straote.
Wann ickpersönlickmetmienAuto andüssenmobilenHähnkesgrill
vörbie kuom, dann draih ick ielig miene Fensterschiewe fast to.
Daomet ick bloß nicks van düssen besünneren Rüek upfangen un
ruuken mott, we düsse gegrillten Flattermänner nu maol so an sick
hä t. Üm ährlick te sien, mi wett dat all üöwel, wann ick dat bloß
int Vörbieföehrn ruuk. Et wäör för mi gar nich dran te denken,
düsse Diers te iäten, wann se ook för anner Lüe’s Oogen no so
bruun un appetietlick utsaihen müegt.
Wann eene Antipathie tiegen wat hätt, so äs ick tiegen
Grillhähnkes, dann nöemt de Fackmann dat wull „Phobie“. Ick
häbb also eene Hähnkesphobie. Un nich bloß dat. Ick iät ook
keene Höhner, Puten, Duwen, Küken o anner Fiäderveeh. Nich
äs Höhnersuppe, wann de ook no so gesund sien sall.Wo ick düsse
Phobie wegg häbb, dat is mi eegentlick so recht nich klaor. Villicht
häbb ick mi fröher, in miene Blagentied, dütt Trauma infangen.
Dao ga ’t näömlick alle paor Sunndage bi us un’t Huus een
gebraoden Hohn äs Sunndaggsbraoden. De Rest van usse Famillge
hätt dat äs Delikatesse upfasst. Bloß ick nich. Wo dat dran lagg,
weet ick büs nu no nich. Villicht dao dran, dat ick de Diers, we
dao sunndaggs middaggs bi us up’n Disk kammen, alle persönlick
kannt hä . Et hanneln sick daomaols näömlick nich üm geko te
Hähnkes ut’n Supermarkt, sünnern üm de Höhner ut ussen
eegenen Stall. Wann de äöhre Plicht daon un jaohrelang ietig
Dagg för Dagg friske Eier leggt härrn, dann wuor dat Tied, dat se
wegg kammen. Äöhre Endstation wass dann Moders Braodenpott.
Ook äöhr lesdet Stündken, up den Haukloss ächten in ussen
Schoppen, dro ick met beliäwen, sotesäggen leif un in Farwe.
Vader hätt de utsorteerten Diers dann met sien hennig Bielken,
wat he süsstieden to’t Kleenmaaken van Anböetensholt brukede,
eenen Kopp küörter maakt. Eene blöederige Saake! Meest
saoterdaggs middaggs. Daonao hätt Moder dann dat arme Dier
ruppt un utnuohmen. Ick weet nich worüm, aowwer ick härr bi
düsse smäerige Prozedur wull kotzen konnt. Villicht wass ick
daomaols all to sensibel för düsse usse leige Welt.
Un dann sunndaggs de Höehnerbraoden. Mien Broer un miene
Süstern hä t sick dann bolle üm de beiden Böllkes kloppt. So een
Dier hätt jao bloß twee. Ick sin met lange Tiände an de Saake ran
gaohn. Ick mogg dütt Iäten nu maol nich.Wat mi besünners stöert
hätt, dat wass de iärgerlicke Ümstand, dat’m de meesten Deele van
socke Höehner nich gued met Mess un Gawel iäten kann. Nee, bi’t
Iäten miene Finger te Hölpe to niehmen un se daobie womüöglick
fettig un smäerig te maaken, dat wass all in de Blagentied nicks för
mi. Ook vandage no nich.We weet, villicht kümp miene Höehner-
un Hähnkesphobie van dütt fröehkindlicke Trauma. Ick mott
geliegentlick äs eenen Siälenklempner upsöeken un em daonao
fraogen.
Dat magg nu sien äs dat will, de Hähnkeshändler, we naigsten
Dunnerdagg wisse wier tiegen mienen Brötkesladen staiht, de
kann met mi nich in’t Geschäft kuomen.
Heinz Kallho
