Dies und das auf Halterner Platt
Eegentlick häört usseene jao to de Surte Menschken, we
gewürnlick eenen gurden Schlaop häfft. Ick häbb meest
keene Last daomet aobends inteschlaopen, un wann’ke mi
för muorns fröeh nich den Wecker stell, dann schlaop ick
dör büs dat de helllechte Sunne dör’t Fenster schinnt. Een
Sprirkwaort säch jao ook, dat een rein Gewirten een sanftet
Ruheküssen is. Dat mott bi mi wull de Fall sien.
So wiet, so gurd. Wat ick jüst sächt häbb, dat stimmt för
de meeste Tied in’t Jaohr. Bloß nu in Summerdach kann
dat manksen anners sien. Nülick, äs dat Wäer upmaol
summerlick heet wuor un de Wärmde so nao un nao in de
Hüüser trock, dao kamm et in ennige Nächte wull äs vör, dat
dat Thermometer in’n Schlaopsturben so üm de dirtig Graot
un mähr klettert is. Dao holp et ook nicks, in de köehleren
Nachtstunnen dat Fenster sperrangelwiet loss te laoten. De
Dageshitze satt nu maol in’t Gemüer. Un met den rühigen
Schlaop wass’t daomet irst äs vörbie.
Anstatt friedlick te schlaopen un söet te dröemen lach usseene
dann in’t Berre, schweetnatt un hätt sick de halwe Nacht hott
un harr van eene Siete up de annere weltert. Et duern nich
lange un dat Koppküssen wass fucht, van den Nachtpolter un
dat schwaore Bürwerberre met de gurden Daunenfiärn drin
garnich te küern.
Mien Vader sach fröher gärn „Wat gurd is för de Käölde is
ook gurd för de Wärmde“. Het hätt sick dao dran hollen un
ook in’n Hoogsummer büs an de Nirse met sien kammucken
Fiärberre todeckt. Wat em garnicks utmook. Daobie hätt he
de heele Nacht schnurkt un meterdicke Böeme dörsaacht.
Män ick sin dao wull een birtken ut siene Art schlaon. Mi
wett’t bi de heeten Temperaturen licht binaut. Ick schweet
dann äs inne finnischke Sauna un kriech stunnenlang keen
Ooge to.
Lüe, we so äs ick in’t riepere Oller sind, mürt’t drup achten,
dat se sick nich verköehlt. Ook in Summerdach. Eenfack de
Arme off Beene ut dat Berre stirken, dat kann bi dat heete
Summerwäer manks ganz gurd dohen un eene Wurltat
sien. Män wann’m drürwer inschlöpp, dann kann’t owwer
ook wull passeern, dat’m midden inne Nacht upmaol wack
wett, erbärmlick fröss un de Küten un Teemen ieskold sind.
Daomet nich genooch, annern Dach hätt’m dann van de
nächtlicke Kölde rheumatischke Piene in alle Butten. Nee,
met sowat mott’m vörsichtig sien. Wat bliff anners te dohen,
daomet usseene bi de Hitze Schlaop finnt?
Bi us ant Huus sind vör ennige Tied Summerberren anschafft
wuorn. Üm ährlick te sien, ick kenn mi met Heimtextilien un
socke Saaken nich ut un wuss gar nich, dat et sowat giff. In dat
Fackgeschäft häfft se us to summerlicke Berren ut Wildsiede
raoden, licht äs Fiärn. De Verkööper hätt se us heet, birter
utdrückt kolt anprirsen. Villicht hätt ook de Naome daoto
biedrurgen, dütt niemödschke un düere Beddewirks te
koopen. Siede, dat häört sick so edel nao Luxus an. Usseene
günnt sick jao süss nicks. Un dann no „wilde“ Siede. Lüe in’t
riepere Oller mürt’t froh sien, wann se no äs wat Wildes in’t
Berre kriecht.
Män dat wildsiedene Summerberrre wass no nich ganz
betrocken, dao kamm forts de Ernöchterung. Sotesäggen
ürwer Nacht wassen näömlick de Temperaturen üm mähr
äs tein Graot fallen. Obschonst dat Fenster dicht to wass,
häbb’ke de heele Nacht unner mien Wildsiedenberre biwwert
un fror’n äs’n Schnieder. Düttmaol hätt nich de summerlicke
Wärmde daoför surgt,dat ick nich in’n Schlaop funn,düttmaol
wass’t de Schaopskölde un dat dünne Summerberre. Gaoh
mi doch wech met dat niemödschke Gerai, de wilde Siede un
ussen middeleuropäischken Summer!
Heinz Kallhoff
^^^ YZK KVYZ[LU KL
24
